2020-heden  play inclusive 

Het idee voor play inclusive ontstond medio augustus 2019. Een antwoord op mijn vraag: Hoe laat je mensen op een positieve in contact komen met een diagnose? Zonder in kunstzinnige valkuilen van de verbeelding te vallen. Zonder de ervaring van een aandoening of ziekte voelbaar te maken. Daarmee blijf je hangen in de stigma's en vooroordelen. Hiervoor deed ik marktonderzoek. Belangrijk daarbij waren en zijn jongeren. Hun mening was doorslaggevend bij elke beslissing binnen het creatieve proces. 

Zij zijn het meest kritisch naar zichzelf en naar de maatschappij die ze graag anders voor zich zien. Als ik hun zou kunnen overtuigen dat het cool is om met bijvoorbeeld epilepsie rond te lopen zou dit hun leeftijdgenoten met die aandoening dan zou dit kunnen helpen in het opnieuw bespreekbaar maken van dit onderwerp.

Een typografische weergave van het woord epilepsie was hierbij mijn uitgangspunt. Het resultaat is een reproduceerbaar beeld wat jongeren willend dragen. Omdat het eruit ziet als een eigenzinnig sportlogo en een boodschap heeft waar zij achter kunnen staan. Jongeren zijn bewust bezig met hun uiterlijk en wat ze uitdragen. 

Inmiddels vinden hoodie-dresses, sweaters en hoodies kopers die met trots mijn missie verder uitdragen. Zij dragen kunstwerken om de wereld een beetje beter te maken

Model: Fabio J. Vivas van het GLU

Mijn creatieve netwerk is divers en kwalitatief. Dat stelt mij in staat om voor iedere opdracht altijd de juiste creatieven in te zetten. Kunstenaars, schrijvers, theatermakers en designers die elkaar versterken en uitdagen. 

Teams die een dilemma binnenstebuiten kunnen keren en met oplossingen komen. Voor het gemak en om dit te bewijzen maken

wij magazines met een thema zoals DE TWEEDE PLEK. Bij het doorbladeren ervaart de lezer/kijker snel de verschillende benaderingen en antwoorden van de creatieven. Om de kosten laag te houden doe ik veel zelf. Zo blijf ik fris in de verschillende disciplines. Daarnaast krijg ik bijles in de praktijk door de samenwerking met andere specialisten. 

Kunst van Eric vanRotterdam

Na de bankencrisis in 2007 kwamen veel kantoorpanden leeg te staan. Na een periode van wachten op betere tijden ontstond binnen de leegte letterlijk ruimte voor andere ideeën. Kantoorpanden werden vrijplaatsen voor creatieven. 

Binnen die ruimte wilde ik laten zien dat een kunstwerk een andere functie kan hebben dan alleen schilderij en/of object zijn. Door kunst op onverwachte en soms onhandige posities te plaatsen loop je er niet snel aan voorbij. 

Voor Galerie Zo.Open (alleen op zondag open) betrok ik kunstenaars uit de regio die het interessant vonden om met hun werk het experiment aan te gaan.

In dezelfde periode waren een aantal zelfstandigen werkzaam in het kantoorpand. Bijvoorbeeld een fysiotherapeut, jobcoach, verzekeringsadviseur en werd er les gegeven. Door de verschillende activiteiten bleef het pand veilig en aantrekkelijk voor de omgeving.